ตุ๊กตาผี พิชิตยื่นคำขาดให้ธนิดากับแป้งร่ำย้ายไปนอนห้องชั้นล่าง ส่วนห้องของทั้งคู่จะยกให้พ่อแม่กับน้องชาย แป้งร่ำซึ่งกอดตุ๊กตาวาวากรีดร้องไม่ชอบใจเลยถูกพิชิตหมายหัวก่อนกำชับธนิดาให้พาเด็กหญิงไปหาหมอ
ตุ๊กตาผี ธนิดาพยายามอดกลั้นไม่อยากมีปัญหาให้วิญญาณนวลทิพย์อยู่ไม่สุข แต่พุด จันและพิชัย พ่อแม่และน้องชายของพิชิตก็ก่อเรื่องไม่หยุดหย่อน ตั้งท่าจะยึดห้องธาดาเมื่อเห็นว่ามีขนาดใหญ่โตและตกแต่งอย่างหรูหรา
พิชิตคิดหนักเมื่อได้ยินเสียงร่ำร้องของพ่อแม่กับน้องชาย แต่สุดท้ายก็ตัดสินใจบ่ายเบี่ยง
“อย่าเพิ่งเลยครับ…เราแย่งห้องแป้งร่ำไปแล้ว ถ้ายึดห้องนี้อีกเท่ากับเราเปิดศึกกับยัยนิดและทุกคนในบ้านนี้”
จันรีบพูด ตาเป็นประกายด้วยความโลภ “กลัวอะไรมันล่ะลูก…พวกเรามีมากกว่าอีก แล้วตอนนี้ลูกก็มีหุ้นอยู่ในบริษัท
มันมากมาย ต่อไปบ้านนี้แล้วก็สมบัติของมันทุกอย่างก็ต้องเป็นของลูก
พิชิตทำหน้ากระอักกระอ่วนเพราะยังไม่อยากมีเรื่องกับธนิดา พิชัยเห็นดังนั้นก็เร่งเร้า
ถ้าให้ผมนอนห้องข้างล่างผมไม่เอาด้วยนะพี่… ผมเป็นน้องพี่นะอย่าลืม
ข้อเรียกร้องของน้องชายทำให้พิชิตหงุดหงิด
พูดตัดรำคาญ “คืนนี้แกก็นอนห้องเก่าที่พ่อกับแม่นอนเมื่อคืนไปก่อน ห้องเล็กหน่อยแต่ก็สะดวกดี”
การมาถึงของครอบครัวพิชิตทำให้ทุกอย่างวุ่นวาย สายกับปลาช่วยธนิดาโยกย้ายของ ทั้งของเธอกับแป้งร่ำจนแทบ
หมดแรง ปลาเป็นฝ่ายทนไม่ได้โพล่งอย่างเหลืออด
“บ้านนี้เป็นของคุณหนู ทำไมเราไม่ไล่เขาออกไปเลยล่ะคะ ในเมื่อคุณนิดมีสิทธิ์ขาดทุกอย่างตามพินัยกรรม”
ธนิดาถอนใจหนักหน่วง “คุณพิชิตเป็นสามีน้าทิพย์ ถ้าวิญญาณน้าทิพย์รู้ว่าพวกเราไม่สามัคคีกัน ไม่ผ่อนปรนโอนอ่อน ให้กัน วิญญาณน้าทิพย์คงไม่สงบสุข”
ผีนวลทิพย์ได้ยินก็แค้นแทบกระอัก อยากไปอาละวาดพิชิตกับครอบครัวให้หายคลั่งแต่ต้องข่มใจเมื่อได้ยินคำพูด
ของสายที่ว่าทั้งหมดอาจเป็นวิบากกรรมของแป้งร่ำ ธนิดาพยักหน้าเห็นด้วย
“ป้าสายอย่าคิดมากสิคะ จะอยู่ชั้นบนชั้นล่าง
ก็ยังอยู่ในบ้านนี้…บ้านของแป้งร่ำ เราต้องช่วยกันทำให้แป้งร่ำกลับมาเป็นแป้งร่ำคนเดิมให้ได้ ถึงตอนนั้นแป้งร่ำจะเป็นผู้ตัดสินใจทุกอย่างด้วยตัวเองค่ะ”
ธนิดาเอ่ยอย่างมีความหวัง สายกับปลามองหน้ากันเครียดๆ ไม่คิดว่าเป็นเรื่องง่าย เช่นเดียวกับผีนวลทิพย์ที่ไม่อาจ
ทนให้ใครมาข่มเหงลูกสาวคนเดียวได้อีก ประกาศกร้าว
“แต่น้ารอไม่ได้นิด…ไม่งั้นแป้งร่ำจะไม่เหลืออะไรเลย!”
ขอบคุณแหล่งที่มา https://www.thairath.co.th…